დაღვრემილი განწყობით..

ვინატრე, მქონოდა დანა და საკმარისი ძალა, მაგრამ, უცებ, ყველაფერი გაზოგადდა. C'est la vie – უნდა გავუძლო.
ამ ეტაპზე ყოველივე იმდენად ცუდადაა, რომ უარესად ვეღარ იქნება და ეს მახარებს. დაე, იყვიროს ჩემმა ჯალათმა! მაინც ვერ შეძლებს მაქციოს თავისზე უბედურად, რადგან ჩემი თრთოლვით მოგვრილი შვება მას არ ეღირსება. 

ადამიანებს გირჩევთ, აღარასოდეს დათესოთ სიკეთე, თუ ერთხელ მაინც გინანიათ ეს, რადგან ამ ჭრელი ქალაქის ყოველ მუქ ფერში იმალება პირუტყვი, ჰარამზადა, რომელიც გაგიხმობთ ნათესებს და დანაკლისს დაგიტოვებთ.

ბავშვობაში მრავლად ვიცოდი პატარ–პატარა ჯადოქრობები, მათ შორის, ცრემლების შეკავების უბრალო ხერხი, რომელიც დაახლოებით ასეთი იყო :

•  გააანალიზე, რომ სულაც არ გეტირება.
• მაგრად მოკუმე პირი.

ცოტა კიდევ რომ გავიზრდებით, ჯადოქრობას რაიმე ისეთი სიტყვით შევცვლით, ჩვენს ინტელექტზე რომ მიანიშნებს,თითქოს..ალხა კი ვზივარ, თითქმის სუნთქვაშეკრული. ჩემი შეკავბული ცრემლების არარსებული ადრესატი ჯიქურად მიყურებს, მეზიზღება.

სიცივე მწყურია, როგორც არასდროს და, დასწყევლოს ქვესკნელის ცხრავე დემონმა, მაინცდამაინც ახლა ცხელა ასე..

ვიცი, გიყვარვარ, ამის მკითხველო, მაგრამ ნუ მიწყენ, რომ თავს მარტო ვგრძნობ შენთან, რომ მე მეტი მინდა, რადგან ეს სიმართლეა და ისიც, რომ არასოდეს ვიქნები კმაყოფილი. გაუმაძღრობით მომდის,რომ საკუთარი თავიც არ მყოფნის ხშირად. მეც მიყვარხარ, შენ მეტი არავინ მინდა, მხოლოდ შენზე მეტი..ის კი დავკარგე, დამაკარგვინეს.

p.s. როცა პირველად გპირდებიან, რომ არასოდეს გაქრებიან, მაშინ პირველად ხედავენ გაქრობის საფრთხეს, თუმცა ბგერები ყველაფერს ინახავს..