რა უჩვეულო დღე იყო, გრძნობებზე საუბრობდა ყველა. გრძნობებს ზომავდნენ ათბალიანი სისტემით.
ბიძგი პირველი: გადადგი ნაბიჯი უკან, რომ ჩაიხედო წარსულში, როგორც მძიმე ზურგჩანთაში. თავიდან გეტკინება ყველა წითელი საღამო და შეწყვეტილი სიზმარი, თმისამაგრებივით დაკარგული მეგობრები..როცა მეხსიერება ჩვეული თვალთმაქცობით გაგრძნობინებს ბედნიერებას, შეწყვიტე ფიქრი! არაფერი ყოფილა მომავალზე უკეთესი. მოგონებები ჰგავს კალეიდოსკოპს, კალეიდოსკოპი ჰგავდა ცხოვრებას. ახლა ყველაფერი სულ ერთია. ნივთები ისე დაგიძველდა, რომ ერთი ბიძგიც და ამოგიცვივდება გონებიდან.
ერთი ბიძგიც..
დიდი ქალაქის პატარა უბანში ცხოვრობ. ყოველდღიურობა არის მტვერი კენჭებზე, რომლებიც ტერფებს გტკენს. მწერებივით მომაბეზრებელი ადამიანების გვერდით მაინც ახერხებ, მარტოობა აიტკიო.
ყველას უყვარხარ, როცა იღიმი, მაგრამ ყველას როდი უღიმი. ცაცია თერძის მიკერებულივით გატყვია ზოგჯერ პირი და ღიმილი ჰგონიათ მწერებს, ეტანებიან ტუჩებს, მათს სიწითლეს. ერთხელაც გადაყლაპავ ყველას და იქნებ ვერც მოინელო, მაგრამ თავგანწირვად ჩაგითვლიან ღმერთები.
ბიძგი მესამე : თუ ოდესმე შენიშნავ, რომ დეჟა ვიუში შენი სულის ნარჩენები მეორდება, გახდი ბუდისტი. ასე ადვილი არ არისო, მეტყვი, ირწმუნო ბუდა, და საერთოდ ირწმუნო რამე, მაგრამ გააადვილე.
ბიძგი მესამე : თუ ოდესმე შენიშნავ, რომ დეჟა ვიუში შენი სულის ნარჩენები მეორდება, გახდი ბუდისტი. ასე ადვილი არ არისო, მეტყვი, ირწმუნო ბუდა, და საერთოდ ირწმუნო რამე, მაგრამ გააადვილე.
ნუშის გულივით თეთრი კანი, ნუშის ფორმის გამყიდველი თვალები გამოიყენე დედამიწასთან საერთო ენის გამოსაძებნად. ფინჯან ყავაზე განიხილეთ ისტორია და მიეცი ნება, მოგიყვეს თავის მერყევ ბუნებაზე, გადაუდგმელ ნაბიჯებზე. საუბრისას თუ სიმწვანემ წამოუარა, ნუ შეშინდები..მკერდზე მიეყრდენი და აღარ ისუნთქო, გაქრი.
რა უჩვეულო დღე იყო, ფეხისწვერებზე დამდგარი, კვლავ დავეშვი.
No comments:
Post a Comment